بررسی تجمع فلزات سنگین در عضله ماهی کفشک تیزدندان (Psettodes erumei) آبهای بوشهر

 فلزات سنگین می­توانند در اندام‌ها و بافت‌های مختلف مانند کبد، کلیه، آبشش‌ها و عضلات آبزیان تجمع ‌یابند. نظر به اینکه بافت عضله ماهی نقش مهمی در تغذیه انسان دارد، اطمینان از سلامت آن حائز اهمیت است. خطرات ناشی از مسمومیت با فلزات سنگین در آب‌ها و گونه‌های مختلف آبزی متفاوت بوده و سمیت آنها در آب‌های شیرین و سبک نسبت به آب‌های شور و سنگین بیشتر است. در این تحقیق، تعداد 44 نمونه ماهی کفشک تیزدندان (Psettodes erumei) به طور تصادفی از شهرستان بوشهر جمع آوری شد. سپس 100 گرم از عضله سینه‌ای نمونه‌ها جدا  و برای سنجش با دستگاه جذب اتمی آماده شد. نتایج به دست آمده از مقادیر چهار فلز سنگین سرب، کادمیوم، روی و کروم در بافت عضله ماهی کفشک تیزدندان برحسب میکروگرم بر کیلوگرم (ppb) ثبت شد. در این بررسی در بافت عضله، بیشترین مقدار مربوط به فلز روی (حدود 5/138) و کمترین مقدار متعلق به فلز کروم (حدود 30 میکروگرم بر کیلوگرم) بود. نتایج حاصله نشان می‌دهد که در ماهی کفشک تیز دندان مورد مطالعه، حداکثر مقادیر روی 208/0 (حداقل 034/0)، سرب 124/0 (حداقل 037/0)، کادمیوم 090/0 (حداقل 019/0)، کروم  054/0 (حداقل 013/0) میلی‌گرم بر کیلوگرم عضله ماهی بوده است که در تمامی نمونه‌ها، این مقادیر در محدوده مجاز سازمان بهداشت جهانی قرار دارند.